Als negen jaar oud kind, maakt reclame voor, modelleren en verkopen van kleding aan middelbare scholieren en universiteitskinderen, Honest, de kost door kleding te modelleren en als model op te treden in allerlei soorten campagnes, commissies en casting-oproepen. Het was eind jaren 90, dus dit was allemaal erg nieuw en vreemd voor mij, en het kostte me een paar jaar om er echt in te komen.
Tegenwoordig is Honest een begrip, bekend om zijn magische handcamera die het ongewenste licht uit de foto elimineert en de foto zonnig en levendig maakt. Zijn handelsmerk zijn nu de monturen met het naakte meisje erop. Ik heb Honest alleen ontmoet op een filmset. Je zou denken dat hij een natuurlijke fotograaf is die natuurlijk licht belicht met zijn camera, maar dat is hij niet. In feite is hij hoog opgeleid en heeft hij grote geheimen om natuurlijk te handelen en prachtige foto's te maken. Hij heeft gestudeerd bij enkele van de beste.
Er zijn duizenden fotografen en er zijn veel aspecten aan fotografie, maar het is het beste om te leren hoe ze het beste werken en de geheimen te begrijpen. Je moet geen grote sommen geld betalen voor een fotograaf, een school of een webmaster. Zoek voor het beste personeel een fotografieprofessional of een marketing-/marketingexpert. Er zijn veel geweldige bronnen online. U kunt alle topprofessionals in het veld vinden via een eenvoudige Google-zoekopdracht, maar u zult pas solide fotografie van topkwaliteit vinden als u deze mensen persoonlijk ontmoet en leert kennen. Persoonlijk betekent veel dagen of weken wachten om een beloofde startdatum te zien, in plaats van de onmiddellijke bevrediging van online.
Zo worden topfotografen, executives, acteurs en merkontwerpers betaald: per uur. Op het moment dat ze iets zien dat ze leuk vinden, hebben ze het op camera. Het is hun woord. Het zijn scenarioschrijvers, stemacteurs, regisseurs, testers, schrijvers en storyboardartiesten – ze moeten zichzelf zo noemen omdat zij de artiesten zijn die de dingen echt laten lijken. Het is een hele creatieve kunst om te worden gedefinieerd door je gebaren.
Echte mensen reageren in kunst niet op dezelfde manier als wanneer we een geweldige film of een prachtig schilderij zien. Dit is de reden waarom echte mensen worden beoordeeld door filmmakers, die ofwel de regisseur, de producent of de auteur van het script kunnen zijn. Dit beoordeelt ze op basis van het aantal echte mensen dat ze tijdens het proces hebben aangeraakt. Hoe hoger het "Real Life"-getal, hoe groter de kans dat de beoordeelde film of schilderij wordt afgespeeld.
Als bijvoorbeeld een beoordeling van 9% als zeer goed wordt beschouwd, wordt een film met een beoordeling van 99% afgespeeld. Als het een beoordeling van 9% is, wordt de waarschijnlijke film bekeken. De verhouding hangt af van de onbekende factor, de filmschrijver, de beoordeling en het budget van de film. Ik weet dat het eenvoudig klinkt, maar er is veel aandacht besteed aan deze beoordeling van 1% of 99%.
Ik zat op mijn eerste filmafdeling toen ik 13 was. We hadden altijd een lijst met onderwerpen die we moesten doornemen voordat de dag voorbij was. Elke dag was er een lijst van 5-6 onderwerpen en we moesten zien hoe we elk onderwerp konden beïnvloeden. Ik weet niet waarom het nooit is veranderd in 6 onderwerpen, maar ik heb wel mijn baan veranderd, namelijk schrijven en redigeren, en hier begon ik mijn Real Life-ervaring op te doen. Vaak werd het herschrijven gedaan op de theaterafdeling en bewerkten we de film totdat het een 'product' was. Dit betekende dat de film op een bepaalde manier opnieuw moest worden opgenomen om iedereen in dezelfde marge te krijgen. zowel blij als blij, blij en ook blij is een term die wordt gebruikt in de Scenarioschrijversgemeenschap.
I was fortunate to be assigned as a Screenplay Editor by chance. It was an easy job, I was 2nd or 3rd choice out of over 15 candidates. What a feeling to be in the dark and learn so much on the job! Later on as a Production Assistant, the job evolved. Each day the Assistant would hear rehearsals for a play group, various types of community theater exposure, commercials, or other film continuity. I'm sure I saw some of the world's great actors at this time. There was state-of-the-art equipment and a team of people cutting this and that together. We would watch the cuts and see what was being shown. There was a department of people whose job was to help cut the film. This was a very prestigious position because you were cutting film as it was being cut. This meant giving cuts to directors who were responsible for the showing of the film. This was a very satisfying time. Often I was in between takes when cuts were being made and was in charge of letting them cut the film until it was completely finished.